Back إنريكو دي نيكولا Arabic انريكو دى نيكولا ARZ Enrico De Nicola Aymara Enriko de Nikola Azerbaijani Энрыка дэ Нікола Byelorussian Енрико Де Никола Bulgarian Enrico De Nicola Catalan Enrico De Nicola Czech Enrico De Nicola German Ενρίκο Ντε Νίκολα Greek
.jpg)
Enrico De Nicola (9 de payares de 1877, Nápoles – 1 d'ochobre de 1959, Torre del Greco (es) 
) xurista, periodista y políticu lliberal italianu. Foi presidente provisional d'Italia ente 1946 y 1948 y primer presidente (constitucional) de la República italiana dende'l 1 de xineru de 1948 hasta'l 11 de mayu d'esi mesmu añu.
De Nicola, penalista de reconocíu prestíu, foi escoyíu como diputáu per primer vegada en 1909 y ocupó diversos cargos gubernamentales de segundu nivel hasta la llegada del fascismu, momentu en qu'optó por retirar se de la vida política a pesar de ser nomáu senador pol rei Víctor Manuel III en 1926, (nunca llegó a tomar parte nos trabayos de la Cámara).
Dempués de 1943, cola cayida del fascismu, ye bien probable que Enrico De Nicola exerciera un papel determinante nel nomamientu del príncipe Humberto, herederu del tronu, como "Llugarteniente del Reinu", cargu que convirtió al príncipe en xefe d'Estáu de facto.
L'Asamblea constitucional, sumida la monarquía tres la celebración d'un referendu, escoyólu como xefe d'Estáu provisional el 28 de xunu de 1946 con un 80% de los votos, nominación que De Nicola duldó n'aceptar.
El 25 de xunu de 1947, De Nicola presentó'l so arrenunciu la xefatura del Estáu, pero foi reelixíu a otru día pola Asamblea Constituyente “polos signos de nobleza y humanidá espresaos nos sos actos”.
Dempués de l'aprobación de la Constitución de la República Italiana, el 1 de xineru de 1948, foi nomáu "Presidente de la República Italiana", como taba prescritu nel testu constitucional.
Enrico De Nicola, arrenunció a presentase como candidatu a la primer eleición constitucional que tuvo llugar en mayu d'aquel añu y na que resultó escoyíu Luigi Einaudi.
De Nicola convertir en senador vitaliciu (como antiguu xefe d'Estáu). Darréu foi escoyíu presidente del Senáu italianu y del Tribunal Constitucional.
- ↑ Afirmao en: OPAC SBN. Identificador SBN: RAVV054165. Apaez como: De Nicola, Enrico. Data de consulta: 21 xineru 2023. Llingua de la obra o nome: italianu.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
- ↑ «Dettaglio decorato» (italianu). presidencia de la República Italiana. Consultáu'l 13 payares 2013.
- ↑ Afirmao en: storia.camera.it. Identificador Cámara de Diputados italiana: enrico-de-nicola. Data de consulta: 11 abril 2022. Llingua de la obra o nome: italianu.